İkinci Dereceden İşsizlik Yanığı

İstanbul Devlet Tiyatrosu’nda 4 sezondur kapalı gişe oynayan İkinci Dereceden İşsizlik Yanığı oyunu hakkındaki övgüleri uzun zamandır çevremden duymaktaydım. Ancak övdüklerinden çok daha iyisiyle karşılaşacağımı hiç düşünmemiştim!

Askerden yeni dönmüş, çiçeği burnunda bir üniversite mezunu karakterimiz. Ülke tarihimize “Kara Çarşamba” olarak geçen büyük ekonomik krizin başlangıcında iş bulmak neredeyse imkansız. Ama o, bulduğu her işe başvuruyor, önüne çıkan fırsatları değerlendirmeye uğraşıyor en sonundaysa kendini bir devlet hastanesinin Psikiyatri kliniğinde, 13 numaralı odadaki doktoru beklerken buluyor. Oyun da tam olarak burada başlıyor zaten.

Oyun 2001 yılında geçse de, maalesef, güncelliğini korumakta. “Tarih tekerrürden ibarettir” klişesini kullanmayı hiç istemiyorum ancak 16 yıl sonra bugün, hala aynı şeylere tanık oluyoruz…

Tek kişilik bir kara komediyi hakkını vererek oynayan genç tiyatrocu Berkay Tulumbacı oyunu devleştiren isim. Oyun içerisinde seyirciyle diyalog kurup bolca güldürmesiyle, karakteri ruhuna işlemişcesine yaşamasıyla ve tabii ki tarih akışı içerisindeki olayları hızlıca anlattığı bölümlerdeki heyecanıyla seyirciyi kendisine hayran bırakıyor. Yaşını öğrenince şaşırmayanımız da yoktur sanırım. Kendisi henüz 25 yaşında! Tabii ki bu yoğun tempolu oyunun yönetmeni sevgili Elif Erdal’ı da ayakta alkışlıyorum.

Oyun bittiğinde içimde iki his vardı. Mutluluk ve korku. Mutluluk, çünkü çok keyifli bir tiyatro oyunundan çıkınca ruhunuzda kalan tat, bolca endorfin salgılatır. Korku, çünkü siyasi olaylarıyla, ekonomik durumuyla, insanıyla her şey çok tanıdık. Ve ben üniversiteden bu dönem mezun olacak bir gencim!
Oyuna bir kere daha gideceğim, kararlıyım. Bu sefer en öne oturup oyuna dahil olmak istiyorum çünkü 🙂 Size de tavsiyem, muhakkak gidin olacak. Gidin ki yıllardır nelerin değişmediğini görün.

Setenay Gökdağ

Devamı: Bahçe

---